Definicja Prawo a radiologia - cz. I aktualne przepisy prawne
Co znaczy Prawo a radiologia - cz. I aktualne przepisy prawne:
"Promieniowanie jonizujące jest czynnikiem potencjalnie szkodliwym, a zatem jego zastosowanie w celach medycznych musi się wiązać z pełnym profesjonalizmem i być pod stałym nadzorem" to treść wynikająca z podstawowych założeń prawa unijnego, a zatem także - polskiego.
Urządzenia i materiały do zastosowań profesjonalnych muszą być na bieżąco kontrolowane pod kątem ich sprawności i powtarzalności funkcjonowania, a robota stomatologów w tym obszarze powinna być uporządkowana w sposób umożliwiający optymalizację efektów, co w radiologii odbywa się przez realizację zasady ALARA ("tak nisko, jak to rozsądnie osiągalne"). Zasada ALARA w praktyce znaczy: badanie tylko w uzasadnionych sytuacjach, obraz ma zawierać maksimum informacji klinicznych przy rozsądnie niskiej dawce promieniowania i musi zostać właściwie zinterpretowany poprzez osobę posiadającą w tym zakresie odpowiednie zdolności. Niedopuszczalne jest wykonywanie zdjęć "rutynowo". Osoba wykonująca badanie powinna mieć niezłą znajomość anatomii radiologicznej (różne projekcje, zależności geometrii odwzorowania od kąta ustawienia lampy i rejestratora obrazu), natury promieniowania (promieniowanie rozproszone, znaczenie dawek), zależności jakości obrazu (kontrastu i rozdzielczości) od parametrów ekspozycji (napięcia, prądu, czasu), właściwości rejestratora obrazu (błona RTG i mechanizmy wywoływania, panel, płytka pamięciowa, badanie obrazu cyfrowego, właściwości monitora) etc. Nie wystarczy zatem parogodzinne szkolenie, aby móc ponieść odpowiedzialność za czynności realizowane w tym zakresie. "Rentgenowskie badania stomatologiczne inne niż we-wnątrzustne są opisywane poprzez lekarza radiologa albo lekarza dentystę, który odbył odpowiednie przeszkolenie w dziedzinie radiologii szczękowo-twarzowej" - taką treść zawiera najnowsze Rozporządzenie.
RYSZARD KOWALSKI, TWÓJ PRZEGLĄD STOMATOLOGICZNY, 2008-10-01, s. 70
Urządzenia i materiały do zastosowań profesjonalnych muszą być na bieżąco kontrolowane pod kątem ich sprawności i powtarzalności funkcjonowania, a robota stomatologów w tym obszarze powinna być uporządkowana w sposób umożliwiający optymalizację efektów, co w radiologii odbywa się przez realizację zasady ALARA ("tak nisko, jak to rozsądnie osiągalne"). Zasada ALARA w praktyce znaczy: badanie tylko w uzasadnionych sytuacjach, obraz ma zawierać maksimum informacji klinicznych przy rozsądnie niskiej dawce promieniowania i musi zostać właściwie zinterpretowany poprzez osobę posiadającą w tym zakresie odpowiednie zdolności. Niedopuszczalne jest wykonywanie zdjęć "rutynowo". Osoba wykonująca badanie powinna mieć niezłą znajomość anatomii radiologicznej (różne projekcje, zależności geometrii odwzorowania od kąta ustawienia lampy i rejestratora obrazu), natury promieniowania (promieniowanie rozproszone, znaczenie dawek), zależności jakości obrazu (kontrastu i rozdzielczości) od parametrów ekspozycji (napięcia, prądu, czasu), właściwości rejestratora obrazu (błona RTG i mechanizmy wywoływania, panel, płytka pamięciowa, badanie obrazu cyfrowego, właściwości monitora) etc. Nie wystarczy zatem parogodzinne szkolenie, aby móc ponieść odpowiedzialność za czynności realizowane w tym zakresie. "Rentgenowskie badania stomatologiczne inne niż we-wnątrzustne są opisywane poprzez lekarza radiologa albo lekarza dentystę, który odbył odpowiednie przeszkolenie w dziedzinie radiologii szczękowo-twarzowej" - taką treść zawiera najnowsze Rozporządzenie.
RYSZARD KOWALSKI, TWÓJ PRZEGLĄD STOMATOLOGICZNY, 2008-10-01, s. 70