Wege PORZECZKI: BIAŁA, CZERWONA i CZARNA (Ribes sp)

Definicja: Pierwsze wiadomości o uprawie w Europie pochodzą z XV w. Bogate w witaminę C, w szczególności porzeczka czarna. Zawierają pektyny, garbniki i antocyjany i składniki mineralne, w tym bor i jod, a również związki żelaza, fosforu, wapnia i magnezu. Większą wartość odżywczą i dietetyczną mają porzeczki czarne o specyficznym smaku i zapachu. Owoce porzeczek czarnych i czerwonych są kwaśne i rzadko spożywa się je na surowo, stanowią z kolei doskonały surowiec do wytwarzania soków, kompotów, win, dżemów i galaretek. Porzeczki czarne zawierają znaczące ilości witaminy C (do 400 mg w 100 g), która jest bardzo dobrze przyswajana dzięki obecności witaminy P (rutyny). Świeże owoce porzeczek mogą być przydatne w leczeniu awitaminoz i niedoborów witamin w przebiegu ciężkich chorób. Czarne porzeczki znajdują wykorzystanie w chorobach układu pokarmowego w formie naparów, odwarów, soków i kisieli. Są cenne w przeziębieniach i stanach z osłabionymi procesami obronnymi organizmu, w stanach zapalnych śluzówki j. ustnej, w krwawieniach z dziąseł i przewodu pokarmowego, w biegunkach, nieżytach dróg moczowych, kamicy nerkowej, miażdżycy i chorobach reumatycznych.Liście porzeczek zawierają olejek eteryczny, garbniki, kwasy organiczne i sole mineralne, raczej związki boru i magnezu, mają właściwości moczopędne. Garbniki zawarte w liściach mają właściwości przeciwzapalne i ściągające Odwary z liści czarnej porzeczki mogą być używane w leczeniu biegunek albo, zewnętrznie, w leczeniu chorób skóry

Czym jest PORZECZKI: BIAŁA, CZERWONA i znaczenie w Słownik wege P.